Nog 1 maand

Helaas nog 1 maand hier en dan zit het zomerseizoen er alweer op! Wat gaat dat snel zeg! Voor diegene die het nog niet weten, op 26 oktober land ik weer met mijn hele hebben en houwen op Schiphol. Mag ik weer een maandje onder moeders vleugels gaan leven. Ik zeg maandje ja, want Angeliqueje gaat terug naar Malta! Op 10 december gaat de Air Malta met Angelique en haar hele hebben en houwen weer terug naar Malta! Hoera!!!!!!! Daar blijf ik dan weer tot en met ongeveer 24 maart. Bob, Bram en Paulien boek de wintersport maar vanaf 26 maart ha ha ha! Ik ga dus kerst en oud en nieuw hier vieren! Ben benieuwd hoe dat is hier. Ze vieren hier namelijk alleen kerstavond en 1e kerstdag. 2e kerstdag bestaat hier gewoon niet, maar dat is ook niet erg vond ik toch al niets aan. Hoef ik ook niet naar de meubelboulevard ha ha ha ha ha ha ha ha ha!
Tot zover mijn laatste nieuws.

Zo en nu het echte nieuws! San en Hamrun ehhh Arnoux waren hier. Ik heb het gevoel alsof ik 5 dagen niet geslapen heb. Wat hebben we een lol gehad die 5 dagen. Het begon al op de luchthaven. Om half vier waren ze door de douane en om 5 over half vier zaten we al aan de w/c ( leg nog wel eens uit wat dit is, San en Arn weten het wel ). We zijn tot half zes op de luchthaven geweest en toen vonden we het toch tijd worden om maar eens naar Bugibba te rijden. Daar hebben we lekker gegeten en een flesje wijn opengetrokken om te vieren dat ze er waren. 's Avonds zijn we naar St. Julians gereden om lekker te stappen. Daar hebben we ons tegoed gedaan aan de w/c en om 2 uur waren we toch allemaal wel erg moe :) en zijn we terug gereden naar Bugibba.

Donderdag hebben we de hele dag aan het strand gelegen, aangezien San zei dat ze wilde bakken tot de vellen er naast hingen! Nou de vellen hingen er nog net niet naast, maar bruin ze wel allebei geworden. helaas moest ik om 3 uur weg, aangezien er ook nog een beetje gewerkt moest worden. San en Hamrun hebben de meeting meegemaakt en hebben dit ook gefilmd, dus er is bewijs dat ik ook nog werk. Hierna zijn we naar huis gegaan en hebben we ons klaar gemaakt voor de avond. We zijn naar de Mongolian BBQ ( wie kent het niet???? ) geweest en dat was erg lachen en heet!!!!!!!! We hadden een beetje teveel heet spul op het vlees gekwakt en moesten dat natuurlijk blussen met.............! helaas liep deze avond niet voor iedereen erg goed af en was er een bepaald persoon bij die dacht, dat haar toekomstige vriend onder de putdeksel verstopt was! Wat hebben ( en nog, want de mensen hier op kantoor kijken me raar aan ) we gelachen die avond. Vrijdag was het dan tijd voor de dagtocht Gozo! Met zijn allen in de Matiz en karren maar. Hier hebben we even de toeristische trekpleisters bekeken en hebben daarna in een van de verborgen baaien lekker gezwommen. Wat er verder daar nog allemaal gebeurd is ( Hamrun boven op auto en Roger ( joseph ) rijden vertel ik nog wel een keer ).
Toevallig was Jacqueline met haar gezin ook op Gozo en dus moesten we wel even wat met haar gaan drinken. Van het een kwam het en ander en voordat we het wisten zaten we met z'n allen aan tafel en hebben we heerlijk gegeten. Daarna nog met z'n allen naar Jacqueline toe gegaan en hebben we de avond afgesloten onder het genot van een heerlijk glaasje wijn ( of waren het 3 flessen, ik weet het niet meer :) )! Om 2 uur hebben we de veerboot terug genomen en ik was blij dat ik lag. Er was nog 1 bepaald persoon, we noemen geen namen, he Hamrun, die dacht dat ie om 3 uur nog wel even op stap kon gaan. Helaas was er niemand die dat geweldige plan ondersteunde, dus is hij uiteindelijk om 4 uur toch maar naar bed gegaan. Zaterdag op tijd weer opgestaan ( althans San en Hamrun ) en aan het zwembad gaan liggen. Hier hebben we heerlijk nog van het september zonnetje genoten onder het genot van een vliegshow! Er was namelijk een heuse vliegshow hier op Malta en dat hebben we geweten. Daarover straks meer. Ik zal niet vermelden dat hier natuurlijk op gedronken moest worden. 's avonds hebben we weer ergens heerlijk gegeten ( ik weet alleen niet meer waar, is dat erg of is dat erg ) en zijn we wezen stappen in St. Julians. Hier hebben we eerst de Footloose onveilig gemaakt en uiteindelijk zijn we in de Fuego terecht gekomen. Nou, hier was het feest hoor! Weet ik veel hoeveel piloten uit alle delen van Europa, maar helaas zat er niets lekkers tussen ( he San ). We hebben nog rondjes gelopen om iets te vinden, maar helaas. Toen maar weer aan de w/c om ons verdriet te verdrinken. Rond een uurtje of 4 werd het voor iedereen toch tijd om te gaan slapen en zijn we langzaam maar veilig terug naar Bugibba gegaan. En toen was het alweer zondag, helaas ( alhoewel bij mij de pijp volkomen leeg was ha ha ha ) de laatste dag voor Hamrun en San. Eerst hebben Hamrun en San nog wat souvenirs gekocht, waar ik niet bij mocht zijn overigens en daarna hebben we een soort van engels ontbijt genuttigd. Hier heeft Hamrun zijn maltees nog een beetje opgevijzeld ( foxomok ) en zaten San en ik een beetje bedrukt te kijken over het feit dat ze weer naar huis moesten. Thuis weer aangekomen was het tijd om de koffers in te pakken. Eerst moesten Hamrun en San nog buiten iets doen, waar ik niet bij mocht zijn. Dat was me een raadsel, maar ik liet het maar over me heen komen. Toen dat klaar was konden we naar de luchthaven gaan. Hier hebben we in stijl afgesloten met een heerlijke w/c onder het genot van de vliegshow. De vliegtuigen vlogen echt rakelings langs het luchthavengebouw heen. Echt geweldig dat dat hier allemaal kan. Daarna was het dan toch echt tijd om ze door de douane heen te helpen. Voordat het zover was, hebben er natuurlijk nog een aantal tranen gevloeid. Na nog een laatste keer te hebben gezwaaid zijn Roger ( Joseph ) en ik naar de viewing gallery gegaan om te kijken of we ze uit de bus zagen stappen en ja hoor, daar waren ze. Snel een sms naar Hamrun gestuurd dat ze moesten zwaaien. Stonden ze daar als 2 gekken op het platform te springen en te doen. Wij lachen daar achter het glas, want helaas konden ze ons niet zien. We hebben niet meer gewacht tot het vliegtuig vertrokken was, aangezien we allebei op sterven na dood waren. Onderweg naar huis, nog een straaljager over zien en vooral horen komen. Dat ding vloog 100 meter boven de grond en de ramen van de auto begonnen gewoon te trillen, dat was geweldig om mee te maken. Thuis aangekomen, was het dan tijd om languit op de bank te gaan liggen en er niet meer vanaf te komen. De 5 dagen zaten er helaas al weer op.

Dit was voorlopig even het verhaal voor nu, ik kom snel terug met het vervolg.

Liefs